You are currently viewing Porównanie technologii produkcji wodoru: Elektrolizery alkaliczne vs. zgazowanie plazmowe

Porównanie technologii produkcji wodoru: Elektrolizery alkaliczne vs. zgazowanie plazmowe

Produkcja wodoru staje się kluczowym elementem transformacji energetycznej, jednak wybór odpowiedniej technologii ma fundamentalne znaczenie dla efektywności, kosztów i emisyjności. Infografika dotyczy porównania dwóch technologii: zgazowania plazmowego opracowanej przez Hydrogenium P.S.A., oraz produkcji wodoru z wykorzystaniem elektrolizerów alkalicznych, na podstawie dostępnych danych naukowych, technicznych i analizy cyklu życia.

Technologia zgazowania plazmowego zużywa znacznie mniej energii elektrycznej z powodu użycia energii chemicznej zawartej w biomasie. Zasadniczy proces obywa się w oparciu o plazmę wysokotemperaturową która rozbija parę wodną na tlen i wodór. Poprzez użycie zespołu wymienników ciepła na wyjściu reaktora jesteśmy w stanie odzyskać też znacząca część energii cieplnej procesu. Bezelektrodowy plazmotron naszego projektu jest też znacznie bardziej wydajny i oszczędny w stosunku do przestarzałych konstrukcji opartych o działanie łuku elektrycznego.

Ślad węglowy naszej metody produkcji wodoru jest ujemny – separujemy dwutlenek węgla uzyskany z plazmowego zgazowania biomasy, skraplamy, następnie jest on możliwy do wykorzystania w procesach przemysłowych lub do usunięcia z bilansu węglowego – sekwestracji. Urządzenia będą wyprodukowana na terenie unii Europejskiej co zmniejszy ślad węglowy związany z transportem. Nie korzystamy z metali ziem rzadkich i nie-europejskich surowców strategicznych.

Technologia zgazowania plazmowego wyróżnia się znacznie lepszą efektywnością energetyczną, niższymi kosztami oraz mniejszym śladem węglowym w porównaniu do produkcji wodoru w elektrolizerach alkalicznych. Choć elektroliza wody może być bardziej atrakcyjna w kontekście dotacji europejskich związanych z wytwarzaniem wodoru RFNBO (Renewable Fuels of Non-Biological Origin), zgazowanie plazmowe stanowi obiecującą alternatywę w obszarze produkcji wodoru z biomasy.

Decyzja o wyborze technologii powinna być podejmowana z uwzględnieniem lokalnych warunków, dostępności surowców i strategicznych celów dekarbonizacyjnych. Warto inwestować w rozwój technologii, aby maksymalnie wykorzystać potencjał innowacji w drodze do neutralności klimatycznej.

Zapraszam do dyskusji, jakie Państwa zdaniem wyzwania stoją przed implementacją tych technologii w szerokiej skali?